นี่รึห้องเรียน หรือสนามรบหว่า ??

ข้อมูลเบื้องต้น

อะแฮ่ม!!!....เนื่องจากเรื่องนี้เอามาจากเรื่องจริงในชีวิตของเราเองแหละ   มันอาจจะโหดเกินความเป็นจริงไปบ้างในบางส่วน  และอาจจะมีถ้อยคำที่รุนแรงไปบ้างซะนีสสสสส   แต่ทั้งนี้ก็เพื่อความมันส์ในเนื้อเรื่องนะจ๊ะ   จึงขอให้อย่าได้คิดว่ามันรอดมาได้ยังไงฟะ   จากกองมรสุมนี้เนี่ย
และหวังว่าทุกคนจะเม้นให้คำติชมแก่เราด้วยนะ  เพื่อเราจะได้เอาไปพัฒนาในเรื่องต่อๆไป
เอาหละ!  ได้เวลาไปอ่านกันแล้วสิ   หมดเวลาของแกแล้วสิ   หมดเวลาของแกแล้วสิ

เนื้อเรื่อง

   กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  !!!!!!!!
เมื่อเสียงสัญญาณของถึงเวลาพักดังขึ้น    จากห้องที่เคยสงบเรียบร้อยก็ได้กลายเป็น   มหาสงครามห้อง
"อ๊ากกกกกกกกกกก    เอ็งตายยยยย" 
เสียงเด็กผู้หญิงขว้างยางลบที่มันยอมเสียสละเพื่อสงรามในครั้งนี้โดยเฉพาะ
"เฮ้ย!! เอม   หลบ  "  เสียงเพื่อนของเอมช่วยชีวิตเอาไว้อย่างเฉียด
"อ้าว!!  สงครามย่อยๆเกิดขึ้นอีแล้วคะทุกคนในห้องคะ  และด้วยเหตุนี้ จึงขอให้ทุกคนหาที่หลบให้พร้อมนะคะ  "
"เฮ้ย!! อุตส่าหื วันนี้กะจะให้กลับบ้านโดยไม่ต้องเจ็บตัวแท้ๆ  แต่ดันอยากเริ่มก่อนเองกะ"
โป๊กกกก!!!   โครมมมม!!    เสียงเอมที่พูดในตอนแรกนี้ล้มไปนอนกับพื้นซะแล้ว  เนื่องจากเอาแต่พูดเลยลืมป้องกันตัวเอง
"เหอะๆ  เลิกพูดเหอะเอม  แล้วมาดูกันดีกว่าว่าใครกันแน่เจ็บตัวกลับบ้าน" เสียงผู้หญิงเจ้าเดิมที่ขว้างยางลบพูด
"เอาแล้วคะ  ฝนเป็นฝ่ายทำแต้มขึ้นนำก่อนนะคะ  แล้วเอมเล่า จะโต้ตอบเช่นไร
ใครเชียร์ใครลงเงินได้ที่ไอโบว์ เลยนะคะ" น่าน เสียงโฆษก พูดดังทั่วห้องที่ต้องการลงเงินเล่น
"เฮ้ย!! ไอออมอย่าเอาเพื่อนไปหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเองจะได้มั้ยฟะ  ซักวันเหอะเอ็งขอร้อง"เสียงฝนที่รู้สึงเซ็งจิตที่เพื่อนรักเอาเธอมาเป็นเครื่องมือหาเงิน
"เหอๆ  ไม่ได้เว้ย  เวลาเงินๆทองๆก็อย่างงี้แหละ ยิ่งช่วงนี้เศรฐกิจไม่ดีด้วย  การเงินติดๆขัดๆ ไม่ได้ๆมันเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้เว้ย"
"เออ จำเอาวะ.."
โป๊กกกกกกกก!!!    เสียงปากกาที่เข้ากระทบกับหัวของฝนอย่างแรง
"อ๊ากกกกกกกกก!!!  อีเอมแกกกก     ตายยยยยยยยยยย"
"เอาแล้วคะไอฝนกะอีเอมวิ่งไล่กันแล้วเนื่องจากตอนนี้ข้าพเจ้าออมยังทำการบ้านไม่เสร็จจึงต้องขอเปลี่ยนหน้าที่โฆษกไปเป็นไอเก่งชั่วคราวคะ   ไอเก่ง
มารับช่วงต่อดิ   จะไปลอกการบ้านแล้วเร็วเดี๋ยวเค้าโดนครูฟาดตูด  เจ็บเมื่อวานยังไม่หายเลยหวะ"
"เออๆ  มาแล้ว  เอาหละคร้าบบบบบบบ  ตอนนี้กลับมาอยู่กับผมครับเก่งเอง
อิอิ    ตอนนี้อีนางออมมันยังทำการบ้านไม่เสร็จเลยต้องโยนหน้าที่นี้มาให้ผมครับ"
ตึง  ตึง  ตึง  ตึง   ............................
เสียงของฝนและเอมวิ่งกลับมาจากการวิ่งไล่ไปสุดฝั่งนู้นแล้วจึงวิ่งกลับ
"เอาหละครับตอนนี้ที่ผมดูนะครับไอเอมมีแผลมากกว่าฝนครับ  แล้วในขณะนี้เหลือเวลาอีก 3 นาที  ในการทำศึกรบนะครับ  "
"เฮ้ย!! ไอเก่งเมิงเอากรุส์ไปเป็นเครื่องมือหาเงินอีกคนแล้วหรอฟะ"เสียงเอมร้องทัก เนื่องจากเอมถูกเก่งเอามาเป็นเครื่องมือหาเงินอีกคน
"เหอะๆ  ถ้าจะโทษก็ไปโทษไอออมนั่น  มันสั่งให้ฉันเป็นเว้ย  ฉันมะ"
พลั่กกก!!!   โครมมมมม!!!!!
"เอาหละคะ  ตอนนี้ทุกคนอยู่กับออมตามปกติแล้วนะคะ  ส่วนอีเก่งปล่อยมันนอนอยู่อย่างนั้นแหละ  ใครช่วยมันยึดตังค์"
อ๋อที่แท้เสียงเมื่อกี้มาจากออมเอาฝ่าเท้าไปประทับที่ท้องของเก่งนี่เอง  จึงทำให้เก่งที่ยืนอยู่บนเก้าอี้ตกลงมานอนจุกอยู่ที่พื้น    และซึ่งเพื่อนๆรักกันมาก  จึงปล่อยให้เก่งนอนอยู่ที่พื้นตามเดิม(เพราะเนื่องจากห่วงตังค์ของตัวเองมากกว่าเพื่อน) โถ~~  น่าสงสารจัง
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
"เอาหละคะหมดเวลาแล้วกรรมการตัดสินว่า...................."
"พวกเธอทุกคนในห้องนี้ถูกลงโทษวิ่งรอบสนามบอล 15 รอบ แล้วถูหวดก้นคนละ 5 ที  ส่วนเงินจะถูกยึดเป็นของร.ร."
"ชะใช่แล้วค่า......เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย"
เสียงเเรกคือเสียงของออมที่ลืมตัวตอบตามปกติ    ส่วนเสียงหลังนั้นคือเสียงของทุกคนในห้อง  จึงทำให้สุดท้ายแล้วผู้ชนะก็คือ.....คุณครู
   ดังนั้นจึงสรุปได้ว่าทั้งห้องมีแผลกลับบ้านทุกคนหมด

                                  จบ